Kminek zwyczajny, bardzo popularny w polskiej kuchni, to dwuletnia roślina z rodziny selerowatych, często dziko rosnąca na łąkach, polanach czy przy drogach. Z kolei kmin rzymski, zwany też kuminem, to roślina jednoroczna pochodząca z basenu Morza Śródziemnego i Azji Mniejszej.
Kumin od lat nie rośnie dziko, pochodzi jedynie z upraw. Rośliny mają zupełnie inny smak i pasują do innych potraw. Coś je jednak ze sobą łączy. To właściwości zdrowotne.
Jak odróżnić od siebie kminek i kumin?
Ziarenka kminku są wygięte, przypominają kształtem miniaturowe banany. Jego smak i zapach dobrze znamy. Ma dość silny korzenny zapach i aromatyczny, lekko palący i cierpki smak. Ziarenka kminku są jasnobrązowe, przyprawa po zmieleniu staje się brązowa.
Ziarna kuminu są większe od kminku, podłużne i symetryczne, nie mają bananowego wygięcia, które jest charakterystyczne dla kminku. Jego smak jest orientalny, intensywny z delikatną cytrusową nutą. Kmin rzymski ma jaśniejszy kolor, a proszek powstały z utarcia kuminu nabiera złotej barwy. Obie przyprawy wykorzystywane są w kuchni.
Zobacz także:
Do czego stosuje się kminek?
W kuchni polskiej kminek jest jedną z podstawowych przypraw. Używa się go do kiszonej kapusty, surówek na bazie kapusty, a także bigosu. Pasuje też do:
- Ziemniaków. Jest doskonały z pieczonymi ziemniakami
- Buraków. Dodaje się go do ćwikły
- Cebuli
- Marchewki
- Zup. Kminek jest jedną z przypraw używanych do przyrządzenia zupy grzybowej, kapuśniaku, kminkowej
- Tłustych mięs i mięsnych sosów
- Serów
- Wódek i likierów
- Wypieków. Jest dodawany do pieczywa żytniego i pszennego, a także wytrawnych ciast i ciasteczek
Do czego używany jest kmin rzymski?
Zapach kuminu kojarzy się z dalekimi, orientalnymi krainami, indyjskimi potrawami. Używany jest od Afryki Północnej poprzez Bliski Wschód, Indie po Chiny. Smak kuminu dominuje także w tradycyjnych potrawach z Meksyku i Chile. Jest składnikiem mieszanek przypraw jak curry czy indyjskiej garam masala. Kminu rzymskiego dodaje się także do popularnych ostatnio past z ciecierzycy i sezamu o nazwie hummus.
Zdrowotne właściwości kminku i kuminu
Cechą, która łączy oba zioła, jest korzystne działanie na zdrowie. Obie przyprawy używane są w daniach ciężkostrawnych, przyrządzonych z tłustych mięs, ale też grochu czy fasoli. W Indiach ziarna kuminu podawane są na koniec obiadu, dla odświeżenia oddechu i ułatwienia trawienia.
Obie roślina zawierają olejki eteryczne i flawonoidy. Mają dużo witamin i minerałów. Są skarbnicą żelaza, manganu, magnezu oraz wapnia. Działają przeciwzapalnie, pobudzają serce i układ oddechowy. Wspierają układ krwionośny. Mają działanie napotne i moczopędne.
Źródło: Poradnik Zdrowie, Zdrowie.Gazeta.pl, Kuchnia, wp.pl
