Ta roślina porasta w naszym kraju ogromne tereny, dlatego powszechnie uważana jest za chwast. Nie każdy wie, że zawiera duże ilości białka, wiele substancji działających korzystnie na zdrowie człowieka, oraz że wszystkie jej części są jadalne. Jej liście i kwiaty są wykorzystywane w kuchni, medycynie i kosmetologii.

Właściwości koniczyny łąkowej

Nazywamy ją koniczyną łąkową, bo porasta przede wszystkim łąki. Jej inne nazwy to koniczyna czerwona, choć kwiaty najczęściej przybierają purpurową barwę.

Ma wiele wartości, jednak gdy chcecie z nich korzystać, starannie wybierzcie miejsce, z którego ją pozyskacie. Unikajcie roślin rosnących w miastach, przy ruchliwych ulicach, czy w innych zanieczyszczonych miejscach. Jeśli zioła mają wspierać zdrowie, nie mogą same wzrastać w szkodliwych warunkach.

Kwiaty koniczyny czerwonej zawierają:

Zobacz także:

  • Barwniki antocyjanowe
  • Flawonoidy
  • Kwasy fenolowe
  • Olejki eteryczne
  • Garbniki
  • Witaminy C i E
  • Magnez
  • Żelazo
  • Potas
  • Karoten

Właściwości zdrowotne koniczyny łąkowej

Wyciągi z kwiatów koniczyny, a także ziela, działają korzystnie na układ pokarmowy; regulują apetyt, a także poprawiają trawienie i wypróżnianie. Mówi się o jej działaniu antynowotworowym, w odniesieniu do jelita grubego i prostaty. Działa także moczopędnie, przeciwzapalnie i przeciwświądowo.

Można z niej robić płukanki na gardło i wspierać leczenie górnych dróg oddechowych.

Koniczyna łąkowa korzystnie wzmacnia układ krwionośny, poprawia elastyczność naczyń krwionośnych, tonizuje mięsień sercowy, obniża ciśnienie krwi i zmniejsza poziom cholesterolu.

Dzięki dużej ilości flawonoidów i antocyjanów, działa odkażająco, zabijając wirusy, grzyby oraz bakterie. Wspiera także układ nerwowy, działając uspokajająco, przeciwbólowo i przeciwdepresyjnie. Stosuje się ją także przy leczeniu osteroporozy oraz łagodzeniu skutków menopauzy.

Koniczyna z reguły jest dobrze tolerowana, o ile napary z niej nie są nadużywane. Maksymalne dawkowanie preparatów z koniczyny czerwonej to 500 mg dziennie. Nie powinny ich stosować kobiety w ciąży, matki karmiące, osoby uczulone na tę roślinę oraz osoby mające słabą krzepliwość krwi.

Źródło: medonet.pl, msn.com.pl