Jeszcze niedawno normą było umieszczenie przez sprzedawców cen za 1 kg czy 1 l produktów żywnościowych, sprzedawanych na wagę. Wyjątek stanowiły produkty bardzo drogie, które nawet jeśli były na miejscu odważane, miały na etykietach podawaną cenę za 100 g.

Należały do nich orzechy czy selekcjonowane regionalne produkty takie jak oliwki czy hummus. Czymś absolutnie nowym jest podawanie ceny za 100 g szynki, ryby czy pasztetu. Skąd taka zmiana?

Po co podawać ceny za 100 g zamiast 1 kg

Portal O2 przytoczył historię swojej czytelniczki, która wybrała się na bazarek z lokalną żywnością, żeby kupić dla gości kawałek wiejskiego pasztetu. Amatorka pasztetu z zająca nawet zainteresowała się podaną na straganie ceną 19,90 zł. Jednak gdy zauważyła, że to cena za 100 g była zdumiona, że 1 kg kosztuje aż 199 zł.

Sprzedawcy w czasie galopującej inflacji wolą pokazywać klientom akceptowalne ceny za małą porcję produktu. Jednak dla konsumentów przyzwyczajonych do operowania cenami jednostkowymi, to praktyka wprowadzająca w błąd.

Zobacz także:

Ktoś, widząc cenę 5,90 zł czy 9,90 zł za pasztet czy szynkę może zdecydować się, kupić taki produkt. Jednak dopiero po odważeniu wybranego kawałka, który waży 30 dag i kosztuje ponad 30 zł zorientuje się, że właśnie zdecydował się na bardzo drogi produkt, którego kilogram kosztuje prawie 100 zł.

Niektórzy klienci zrezygnują z zakupu gdy zorientują się, że kupują produkt, na który ich nie stać. Inni, widząc odkrojony i zważony kawałek szynki, będą czuli się niezręcznie rezygnując z zakupu i kupią go, choć nie powinni.

Przepisy regulujące uwidacznianie cen przy produktach żywnościowych

To jak sprzedawcy powinni informować klientów o cenie produktów reguluje Ustawa o Informowaniu o Cenach Towarów i Usług. Minister Rozwoju wydał do tej ustawy rozporządzenie, w których w szczegółach określa jak cena powinna zostać przedstawiona: Rozporządzenie to określa:

- § 4. 1. Cena jednostkowa dotyczy odpowiednio ceny za: 1) litr lub metr sześcienny – dla towaru przeznaczonego do sprzedaży według objętości; 2) kilogram lub tonę – dla towaru przeznaczonego do sprzedaży według masy; 3) metr – dla towaru przeznaczonego do sprzedaży według długości; 4) metr kwadratowy – dla towaru przeznaczonego do sprzedaży według powierzchni; 5) sztukę – dla towarów przeznaczonych do sprzedaży na sztuki.

-§ 5. W przypadku towaru sprzedawanego luzem uwidacznia się cenę jednostkową.

Podane jest również, że w przypadku towaru pakowanego oznaczonego liczbą sztuk dopuszcza się stosowanie przeliczenia na cenę jednostkową za sztukę.

Oznacza to, że jeśli towar jest pakowany w opakowania np. po 200 g, to na opakowaniu może, a nawet powinna znaleźć się cena za 200 g, ale oprócz tego musi widnieć cena za 1 kg tego produktu. Jednak jeśli towar nie jest pakowany, tylko sprzedawany luzem, podawana cena powinna być cena jednostkową, a więc za 1 kg tego produktu.

Nawet gdy towar jest paczkowany, poza ceną opakowania zawsze powinna się znaleźć cena za 1 kg. Umieszczanie ceny za 1 kg czy 1 l, to obowiązek nałożony na sprzedawcę. Dzięki temu zawsze możecie porównać ceny podobnych produktów o różnej jakości i zdecydować, który kupicie.

Jak bronić się przed nieuczciwymi praktykami sprzedawców?

W obliczu rosnących cen przed coraz bardziej niehonorowymi zachowaniami sprzedawców można się uchronić. Jest kilka prostych technik, które możecie zastosować, żeby obronić się przed podobnymi zdarzeniami:

  • Wiedząc, że sprzedawcy zaczynają informować o cenach za 100 g, wyczulcie się na to i zwracajcie uwagę na gramaturę na „cenówkach”
  • Widząc ceny za 100 g przy produktach sprzedawanych luzem, zawsze upomnijcie się o informację o cenie za 1 kg. Pouczcie sprzedającego, że taka cena powinna znaleźć się na „cenówce”
  • Jeśli prawdziwą cenę produktu poznacie dopiero po odkrojeniu kawałka szynki, zawsze możecie zrezygnować z zakupu. Nie traćcie śmiałości, macie pełne prawo odmówić zakupu

Źródło: isap.sejm.gov.pl/, lexlege.pl,