Miechunka jadalna (łac. physalis peruviana Lam.) to bardzo smaczny i zdrowy owoc, który znany jest także jako wiśnia peruwiańska, rodzynek brazylijski lub złota jagoda. W polskich sklepach można spotkać ją zwłaszcza w postaci liofilizowanej i suszonej.
Świeża miechunka przypomina rozmiarem pomidorki koktajlowe i ma otoczkę, która przypomina chińskie lampiony. Dlaczego warto ją jeść w dowolnej postaci?
Miechunka jadalna to owoc, który można jeść nie tylko na surowo, ale też po ugotowaniu lub w postaci dżemów lub galaretek. Jest bogatym źródłem witaminy C, przeciwutleniaczy i innych składników odżywczych oraz minerałów.
140 gramów tego owocu dostarcza:
3,92 mg witaminy B3
1,4 mg żelaza
15,4 mg witaminy C
0,154 mg witaminy B1
15,68 g węglowodanów
56 mg fosforu
50 µg witaminy A
2,66 g białka
0,056 mg witaminy B2
0,98 g tłuszczu całkowitego
13 mg wapnia
Zobacz także
Jecie takie owoce? Lepiej uważajcie. Zawierają groźną toksynę
Tych owoców i warzyw lepiej nie jeść w marcu. Nie chodzi tylko o nowalijki
Pixabay
Dlaczego warto jeść miechunkę?
Owoc ten nie tylko wspaniale smakuje, ale też jest bardzo zdrowy.
miechunka jest stosowana w leczeniu zapalenia wątroby, malarii, reumatyzmu, raka, zapalenia skóry i astmy
poprawia układ odpornościowy
obniża ciśnienie krwi
jedna filiżanka tego owocu zawiera ponad 50% dziennej wartości witaminy C, która działa jako przeciwutleniacz, chroniąc organizm przed wolnymi rodnikami
chroni wątrobę i nerki przed zwłóknieniem
zawiera dużo witaminy B1 (tiaminy), która jest odpowiedzialna za produkcję acetylocholiny, neuroprzekaźnika, który przekazuje wiadomości do mięśni i nerwów
poprawia wzrok, ponieważ jest bogata w witaminę A
ma właściwości przeciwzapalne i przeciwnowotworowe
spożywanie tych owoców może pomóc w zaspokojeniu dziennego zapotrzebowania na wapń
zmniejsza ryzyko miażdżycy
jest dobrym źródłem błonnika, który pomaga w przemieszczaniu pokarmu przez jelito grube (okrężnicę), aby zapobiec zaparciom
przyspiesza gojenie się ran
Jak jeść miechunkę?
Miechunka to słodko-pikantny owoc, który można przygotować na wiele różnych sposobów. Można go jeść na surowo, po ugotowaniu lub w dżemach czy galaretkach. Przyjemny, cytrusowy smak miechunki sprawia, że idealnie nadaje się ona do słodkich deserów, takich jak lody, koktajle, beza Pavlova, ciasta czy babeczki.
Ten owoc smakuje jak mięso. Jest w każdym markecie, ale wielu nawet nie wie gdzie leży
Szukacie zdrowego, wegetariańskiego zamiennika mięsa? Koniecznie sięgnijcie po ten owoc. Gdy jest niedojrzały smakuje jak kurczak.
Słyszeliście kiedyś o takim owocu, jak jackfruit? Ten egzotyczny owoc jest popularnym substytutem mięsa. Dobrze czytacie – mięsa – bowiem, gdy owoc ten jest niedojrzały, przypomina w smaku kurczaka. Co jeszcze należy o nim wiedzieć?
Czym jest jackfruit i jak smakuje?
Jackfruit, nazywany również chlebowcem, to egzotyczny owoc drzewa tropikalnego uprawiany w Azji, Afryce i Ameryce Południowej. Pod grubą, masywną skórką kryje się żółty miąższ, który można jeść na surowo lub gotować w różnych potrawach. W Polsce dostępny jest zazwyczaj w puszkach, w zalewie. Znaleźć można go już w wielu zwykłych marketach.
Czy wiecie, że jackfruit to jeden z największych owoców na świecie? Może ważyć nawet powyżej 30 kilogramów. Owoc ten zmienia swój smak ze słodkiego na pikantny, w zależności od tego, jak bardzo jest dojrzały.
Dojrzały jackfruit smakuje jak połączenie ananasa i banana i ma przyjemny, słodki smak. Niedojrzały jackfruit zarówno w smaku, jak i w konsystencji, przypomina odrobinę mięso kurczaka. To dlatego jest on szczególnie popularny wśród wegan i wegetarian.
Właściwości zdrowotne jackfruita
Chlebowiec jest nie tylko smaczny, ale też bardzo zdrowy. Owoc ten zawiera sporo błonnika, który sprzyja lepszemu trawieniu i ma mało tłuszczu.
100-gramowa porcja jackfruita zawiera:
95 kalorii
2 gramy białka
0,6 grama tłuszczu
3 gramy błonnika
Znajdziemy w nim również witaminy, minerały i fitochemikalia, które mają liczne właściwości zdrowotne.
Jackfruit zawiera:
witaminę C
witaminę B6
witaminę B3
witaminę B2
kwas foliowy (witamina B9)
wapń
magnez
potas
fosfor
Połączenie potasu, błonnika i przeciwutleniaczy może korzystnie wpływać na zdrowie serca.
Ponadto, jackfruit:
może pomóc w zwalczaniu...
Pixabay
Newsy
Ten owoc obniża ciśnienie i cholesterol oraz pomaga na niestrawność. Polacy za rzadko po niego sięgają
Pomelo jest największym przedstawicielem wśród wszystkich owoców cytrusowych. W smaku przypomina grejpfruta i ma więcej witaminy C niż cytryna. Dlaczego jeszcze warto go jeść?
Pomelo to największy owoc spośród wszystkich cytrusów. Podobnie jak inne owoce cytrusowe, owoce pomelo zawierają wysoką zawartość witaminy C. Owoc ten nie tylko wspaniale smakuje, ale też jest może być śmiało stosowany w leczeniu gorączki, kaszlu i problemów żołądkowo-jelitowych. Dlaczego warto włączyć do swojej diety pomelo?
Właściwości zdrowotne pomelo
Pomelo to owoc, którego kolor może być żółty lub lekko zielony. Miąższ pomelo jest słodki, ale może też być słodko-kwaśny z lekką nutą goryczy. Dojrzałe pomelo mierzy około 15 do 25 centymetrów w średnicy i zwykle waży około 1 do 2 kilogramów. Dlaczego warto go jeść?
Silny układ odpornościowy. Czy wiecie, że owoc pomelo zawiera aż 600% dziennego zapotrzebowania na witaminę C? Witamina C jest kluczem dla utrzymania silnego układu odpornościowego.
Poprawia stan układu pokarmowego. Pomelo dostarcza aż 25% dziennego zapotrzebowania na błonnik, który wspomaga prawidłowe trawienie oraz zapobiega powstawaniu biegunek i zaparć, utrzymując prawidłową pracę układu pokarmowego.
Zmniejsza ciśnienie krwi. Owoc pomelo zawiera mnóstwo witamin i minerałów, w tym potas i miedź. Potas pomaga regulować równowagę płynów i ciśnienie krwi w organizmie a jedno pomelo dostarcza aż 37% dziennego zapotrzebowania na ten składnik. Potas rozszerza również naczynia krwionośne oraz wspomaga krążenie krwi i dotlenienie narządów. Regularne jedzenie pomelo zmniejsza ryzyko zawału serca, miażdżycy i udaru mózgu.
Zapobiega przerzutom nowotworowym. Pomelo zawiera przeciwutleniacz o nazwie naringenina, który pomaga zabijać komórki raka prostaty i trzustki, spowalniając rozprzestrzenianie się raka.
Zmniejsza skurcze. Pomelo jest bogate w potas, który...
Adobe Stock
Newsy
Ten ostry dodatek do kanapek i dań może pomóc w zwalczaniu bakterii i podnoszeniu odporności
Rośnie w ogrodach, ale też dziko przy drogach. I choć używacie go na co dzień, pewnie nie znacie wszystkich zdrowotnych właściwości tej rośliny.
Używacie go jako dodatek do dań. Świetnie smakuje z potrawami mięsnymi, rybami i jajkami. Robicie z niego sosy i zupę. Najczęściej kupujecie go w słoikach, w formie już przetworzonej, ale w łatwy sposób zrobicie go też samodzielnie w domu.
I nie musicie wychodzić po niego do sklepu. Jego dzikie odmiany rosną przy płotach i drogach. Latem można go sobie przywieść z wycieczki na wieś. Poznajcie zdrowotne właściwości chrzanu.
Chrzan pospolity – co zawiera i jak go jeść?
Chrzan nie tylko rośnie w ogrodach, ale także dziko w rowach i przy drogach. Jako jadalna część rośliny uznawany jest korzeń, przypominający korzeń pietruszki, jest jednak od niej dużo twardszy i ostrzejszy. W chrzanie znajduje się wiele drogocennych składników, w tym witaminy i minerały:
Witamina A
Witamina C
Witaminy z grupy B
Wapń
Żelazo
Fosfor
Jod
Potas
Cynk
Mangan
Magnez
Błonnik pokarmowy
Kwas foliowy
Kwasu askorbinowego, czyli witaminy C jest w chrzanie nawet więcej, niż w owocach cytrusowych. Choć chrzan dodaje się do zup i sosów i wówczas poddaje się go obróbce cieplnej, to najlepiej jest go jeść na surowo. Starty jest doskonałym dodatkiem do mięs. Można przyprawić go cytryną, a gdy jest świeżo starty i bardzo ostry, wymieszać z gęstą śmietaną, która złagodzi jego smak.
Synigryna – ważny składnik chrzanu
Synigryna jest najcenniejszym składnikiem chrzanu. To związek organiczny, który odpowiada za ostry zapach i smak rośliny. Przede wszystkim produkuje izotiocyjanian sodu, substancję o właściwościach antybiotycznych. Działa rozgrzewająco, odkażająco i wykrztuśnie.
Podnosi odporność na infekcje i łagodzi jej objawy w ten sposób, że stymuluje aktywność białych krwinek. Chrzan wykazuje też sine właściwości antyoksydacyjne, dzięki którym...
AdobeStock
Newsy
Ile gotuje się kalafior? Dużo krócej, niż myślicie
Wiele osób popełnia podstawowy błąd przy gotowaniu kalafiora. Chodzi o czas jego gotowania. Jak długo powinien gotować się kalafior? Odpowiedź może was zaskoczyć!
Kalafior to jedno z najpopularniejszych warzyw w Polsce. Chętnie zjadamy go zarówno na surowo, jak i po ugotowaniu – najczęściej w połączeniu z pyszną zasmażką z masła i bułki tartej.
Dlaczego warto jeść kalafior?
Dietetycy zalecają spożywać to warzywo jak najczęściej, ponieważ jest ono bardzo zdrowe. Kalafior jest bogatym źródłem witaminy C, kwasu foliowego, witaminy K, witaminy B i witaminy E. Dostarcza niezbędnych minerałów, takich jak wapń, magnez, fosfor, potas, cynk, sód i żelazo. Zawiera też trochę białka i błonnika pokarmowego. Poza tym ma bardzo mało kalorii – w 100 g surowego kalafiora jest tylko 24,9 kalorii.
Warzywo to jest dobrze znane ze swoich korzystnych właściwości zdrowotnych. Poprawia zdrowie układu sercowo-naczyniowego, wspomaga trawienie i wydalanie toksyn z organizmu, wzmacnia kości, a nawet ma działanie przeciwnowotworowe.
Ile gotuje się kalafior?
Wiele osób popełnia błąd przy gotowaniu kalafiora i gotuje go zbyt długo, doprowadzając warzywo do rozgotowania. Ile prawidłowo powinien się gotować kalafior? Krócej, niż myślicie, bo tylko 15 minut dla całej główki.
Jak ugotować kalafior, żeby był miękki?
Na początku obierzcie go z liści, umyjcie pod zimną wodą i rozdrobnijcie na kilka mniejszych kawałków. W garnku zagotujcie około 3 l wody z trzema łyżeczkami soli i jedną łyżeczką cukru. Gdy woda zacznie się gotować, wrzućcie do niej kawałki kalafiora. Mniejsze kawałki gotujcie nawet krócej niż kwadrans, wystarczy 8 minut.
Kalafior powinien gotować się bez przykrycia. Jak długo? Średniej wielkości kalafior powinien być miękki już po upływie 15 minut. Jak sprawdzić, czy warzywo jest gotowe? Wystarczy wbić w nie widelec. Jeśli widelec łatwo wejdzie w kalafiora, to znaczy, że jest on ugotowany. Dla tych, którzy wolą jeść...