Większość osób omija szerokim łukiem chwasty uważając je za coś złego lub trującego. To błąd. Tak naprawdę, niektóre z nich są jadalne i bardzo zdrowe. Dodawajcie je do swoich kanapek i sałatek a na pewno zyskacie na zdrowiu.
Jak wygląda szczawik zajęczy?
Szczawik zajęczy przypomina z wyglądu liście koniczyny. Sam liść szczawiku ma trzy listki, które mają kształt serca (w przeciwieństwie do koniczyny, która ma trzy owalne liście).
Warto zauważyć, że koniczyna ma również charakterystyczny biały kształt „v” na każdym liściu, którego nie znajdziecie na szczawiku zajęczym.
Szczawik zajęczy rośnie w zacienionych miejscach w lasach lub chowając się w żywopłotach. Zaczyna kiełkować około początku lutego każdego roku.
Zobacz także:
Dlaczego warto jeść szczawik zajęczy?
Szczawik zajęczy to chwast, który jest w pełni jadalny i bezpieczny dla naszego zdrowia. Co więcej – jedzenie tego chwastu może w rzeczywistości poprawić zdrowie.
Szczawik zajęczy (oxalis acetosella) to bylina, która zwykle kwitnie dwa razy w ciągu roku. Cała roślina kwitnąca jest używana do produkcji leków.
Szczawik zajęczy jest wykorzystywany do:
- leczenia zaburzeń wątroby i trawienia
- ran
- obrzęków dziąseł
- jest bogaty w beta-karoten i jest dobrym źródłem flawonoidów
- zmniejsza ryzyko zachorowania na raka
- chroni przed chorobami układu krążenia
- ma właściwości zwalczające astmę
- zawarty w nim beta-karoten może spowolnić spadek funkcji poznawczych
- obecne w nim flawonoidy mogą zapobiegać powstawaniu zakrzepów krwi
- jest bogaty w kwas szczawiowy i tym samym ma własności moczopędne
- ma działanie przeciwzapalne
Jak jeść szczawik zajęczy?
Szczawik zajęczy jest w całości jadalny, ale zwykle wykorzystuje się tylko jego liście. Listki tej rośliny mają przyjemny, kwaskowaty smak i świetnie się nadają jako dodatek do różnych koktajli, sałatek, zup czy sosów.
Popularnym sposobem wykorzystania tej rośliny jest przygotowanie z niej naparu. Żeby otrzymać taki napar, wystarczy zalać gorącą wodą świeże liście szczawiku, a następnie odstawić na około pół godziny.
Źródło: zielonyogrodek.pl, foragersfolly.co.uk, dietetycy.org.pl
