Szczaw i przygotowywana z niego zupa szczawiowa z jajkiem, to podstawa tradycyjnej polskiej kuchni. Nie każdy jednak może włączać do diety szczaw. Kto powinien szczególnie na niego uważać?
Czym jest szczaw?
Szczaw to roślina z rodziny rdestowatych, która liczy sobie około 200 różnych gatunków. Szczaw zwyczajny, bo o nim mowa w naszym artykule, to popularne w Polsce warzywo, które jest podstawą do przygotowywania wielu smacznych dań. Najbardziej popularnym z nich jest oczywiście zupa szczawiowa. Ze szczawiu przygotowujemy też przetwory na zimę oraz dodajemy go do różnych dań. Niestety, nie każdy może cieszyć się walorami smakowymi szczawiu. Kto powinien się go wystrzegać?
Kto nie powinien jeść szczawiu?
Szczaw zawiera kwas szczawiowy, który jest toksyną, dlatego konieczne jest umiarkowane spożycie szczawiu. Kwas ten wiąże zawarty w pożywieniu wapń, czego skutkiem jest ograniczenie przyswajania tego pierwiastka. Ponadto, kwas szczawiowy przyczynia się do wzrostu kamieni nerkowych, więc osoby, które mają problemy z kamieniami, powinny unikać spożywania pokarmów bogatych w kwas szczawiowy, takich jak właśnie szczaw. Nie powinny go także spożywać osoby, które cierpią z powodu chorób nerek, dny moczanowej, osteoporozy oraz reumatyzmu.
Należy również pamiętać, że podczas gotowania szczawiu lepiej nie używać naczyń żeliwnych lub aluminiowych, ponieważ metal będzie oddziaływał z kwasem szczawiowym a to sprawi, że roślina nabierze bardzo nieprzyjemnego metalicznego smaku.
Zobacz także:
Dlaczego warto jeść szczaw?
Dla tych, którzy nie mają wyżej wymienionych problemów, szczaw to prawdziwa skarbnica zdrowia.
- Jedna filiżanka surowego szczawiu zawiera 29 kalorii, 4,3 grama węglowodanów i 2,6 grama białka.
- Szczaw dostarcza również sporą ilość błonnika (3,8 g).
- Jest bogaty w witaminę C, a także zawiera witaminę A, żelazo, magnez, potas i wapń.
- Ma też mnóstwo korzystnych związków organicznych - zawiera kwasy polifenolowe, flawonoidy i antocyjany.
- Dzięki zawartości błonnika pokarmowego, poprawia stan przewodu pokarmowego i zmniejsza stany chorobowe, takie jak zaparcia, biegunka, wzdęcia i skurcze, a także inne problemy żołądkowo-jelitowe.
- Dzięki obecności potasu, szczaw świetnie wpływa na serce i obniża ciśnienie krwi.
- Witamina A, inna niezbędna witamina, którą można znaleźć w szczawiu, jest ściśle powiązana z poprawą wzroku oraz redukcją zwyrodnienia plamki żółtej i zaćmy.
- Obecne w szczawiu żelazo może zwiększyć produkcję czerwonych krwinek i zapobiegać anemii spowodowanej niedoborem żelaza.
- Z uwagi na wysoką zawartość witaminy C - jedna filiżanka szczawiu zawiera aż 106% dziennego zalecanego spożycia, dzięki czemu szczaw świetnie wzmacnia nasz układ odpornościowy.
Źródło: interia.pl, organicfacts.net
