Wbrew pozorom, odpowiedź na to pytanie nie będzie łatwa. Skład sałatki różnić się może nawet w wykonaniu dwóch sąsiednich gospodyń domowych. Jedna dodaje groszek, druga nie. Niektórzy wolą w sałatce dodatek w postaci konserwowej kukurydzy, inni strzegą się jej jak ognia.
Sałatka jarzynowa z ziemniakami czy bez?
A czy do sałatki powinno dodawać się gotowane ziemniaki? Już XIX-wieczny przepis wskazywał na taką konieczność. Osoby, które skarżą się na kaloryczność kartofli, mogą w razie potrzeby nieco ograniczyć ich ilość w swojej sałatce.
Rosyjskie korzenie sałatki jarzynowej
Jak widać, trudno o jeden, najbardziej typowy, popularny sposób przygotowywania sałatki jarzynowej. Żeby obraz różnorodności składników sałatki jarzynowej był pełniejszy, powinniśmy zasięgnąć nieco do jej historii.
Dzieje sałatki warzywnej, jak niektórzy ją także nazywają, są całkiem długie i dość burzliwe. Korzenie sałatki sięgają carskiej Rosji. To właśnie w Imperium Rosyjskim powstały pierwsze receptury przygotowania tak zwanej sałatki Olivier. Obecnie Rosjanie do swojego dania dodają tzw. kiełbasę doktorską, czyli krótko mówiąc – mortadelę.
Zobacz także:
Francuskie wzorce
Jak to często bywało w ówczesnych czasach, punktem odniesienia w dziedzinie kulinariów była Francja. I to właśnie z francuskiego języka, rosyjscy kucharze zaczerpywali pełną garścią nazwy swoich nowych potraw.
W ten sposób ukuto właśnie nazwę sałatki warzywnej, do dzisiaj znanej na obszarze kultury rosyjskojęzycznej jako Olivier. Innym dobrym przykładem tego typu praktyk, jest słynny kotlet de vollaile, co oznacza ni mniej, ni więcej co: „kotlet z drobiu”.
Przepis na sałatkę jarzynową z 1897 roku
Wróćmy jednak do sałatki jarzynowej. Pierwsze przepisy na sałatkę Olivier z rosyjskich książek kucharskich, mogą was porządnie zszokować. Rzućcie okiem na listę składników sałatki Oliver z książki kucharskiej Pelagii Aleksandrowej pt. „Przewodnik do nauki podstaw sztuki kulinarnej”.
Najstarszy znany przepis na sałatkę warzywną pochodzi z 1894 roku. Z kolei wspomniana pionierka rosyjskich kulinariów, spisała w 1897 roku następujące składniki:
- Pół jarząbka (ptak z rodziny głuszcowatych)
- 3 ziemniaki
- 1 ogórek
- 3-4 liście sałaty
- 1,5 łyżki sosu prowansalskiego (czyli majonezu)
- 3 szyjki raków
- Ćwierć szklanki galarety
- 1 łyżeczka kopru
- 3-5 oliwek
Przyznacie, że taki zestaw brzmi dość osobliwie. Po drodze Olivier przeszedł ewolucję do kształtów bardzo zbliżonych do polskiej sałatki jarzynowej.
Źródło: przeszloscodkuchni.com
