Mandarynki pochodzą z Azji Południowej, jednak uprawiane są w wielu regionach świata o klimacie tropikalnym i subtropikalnym. Największe plantacje znajdują się w Japonii, Brazylii, rejonie basenu Morza Śródziemnego i na południu Stanów Zjednoczonych. 

Kojarzą nam się ze świętami bożonarodzeniowymi, jednak są też składnikiem letnich deserów, galaretek i soków. Wyjaśniamy jaka wartość ma częste jedzenie mandarynek.

Wartości odżywcze mandarynek

Chociaż mandarynki najtańsze są w sezonie zimowym, to dostęp do nich zapewniony jest obecnie przez cały rok. Warto więc je jeść ze względu na korzyści zdrowotne niezależnie od pory roku. W owocach znajduje się dużo błonnika, który poprawia funkcjonowanie przewodu pokarmowego.

Duża ilość zawartych w owocach węglowodanów powoduje, że mają naturalnie słodki smak, dzięki czemu mogą być świetnym zamiennikiem wysokokalorycznych i wysokocukrowych, kupnych słodyczy. A mała ilość kalorii (tylko 45 kcal w 100 g) powoduje, że mandarynki są dobrymi przekąskami dla osób na diecie.

Zobacz także:

Mandarynki zawierają wiele witamin:

  • Witaminę A
  • Witaminę E
  • Witaminę B2, B3 i B6
  • Tiaminę
  • Kwas askorbinowy

W owocach znajduje się też wiele minerałów:

  • Wapń
  • Potas
  • Magnez
  • Żelazo
  • Sód
  • Cynk

Na co pomagają mandarynki?

Główne, korzystne dla zdrowia wartości mandarynek powodują, że warto włączyć je do codziennej diety. Oto niektóre ze składników i pożytek, jaki niosą.

  • Nobiletyna – znajduje się w mandarynkach i innych owocach cytrusowych. To flawonoid, który zmniejsza ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2, miażdżycy i chorób sercowo-naczyniowych.
  • Błonnik powoduje, że jedzenie mandarynek wspomaga procesy przemiany materii, zapewnia właściwe funkcjonowanie jelita grubego i zapobiega zaparciom.
  • Witamina C zawarta w owocach wzmacnia odporność, stanowi ochronę przed infekcjami, a w przypadku choroby łagodzi jej przebieg. Jest też doskonałym antyoksydantem, opóźniających efekty starzenia.
  • Witamina A poprawia wygląd skóry, wpływa na prawidłowe funkcjonowanie narządu wzroku, kości i zębów, a także właściwe przekazywanie sygnałów nerwowych.

Źródło: medonet.pl